Testy domowe na HIV

Administracja Żywności i Leków (FDA) od prawie dwóch dziesięcioleci boryka się z możliwym zatwierdzeniem testu domowego zrób-to-sam dla ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV). Teraz, po latach politykowania i procesów sądowych, w końcu wydaje się możliwe. W listopadzie ubiegłego roku, po tym, jak OraSure Technologies ogłosiło, że poszukuje pozagiełdowego statusu do szybkiego testu na HIV-przeciwciała, FDA zwołała zespół ekspertów, aby określić wymagania dotyczące zatwierdzenia testu domowego. Test OraQuick, który jest szeroko stosowany w klinikach, działa jak domowy test ciążowy, z tym wyjątkiem, że używa płynu doustnego zamiast moczu. W spotkaniu w listopadzie 2005 r., Które odbyło się w Gaithersburg w stanie Maryland, wzięli udział dziwni towarzysze – lekarze, ewangeliści, aktywiści gejów, inwestorzy kapitału podwyższonego ryzyka i urzędnicy publicznej służby zdrowia – którzy zgromadzili się, by lobbować Komitet Doradczy ds. Produktów Krwi o over-the-counter dostępność. Ich argumenty były tak różnorodne, jak ich pochodzenie, ale tylko 2 z prawie 20 osób, które wypowiedziały się, wyraziło zaniepokojenie wprowadzeniem na rynek domowego testu na HIV. Zdecydowana większość twierdziła, że jest to od dawna.
Tom Donahoe, młody działacz na rzecz AIDS i założyciel organizacji Who s Positive, organizacja zajmująca się promocją HIV i organizacją rzeczniczą dla młodych ludzi, podróżowała z State College w Pensylwanii, aby podzielić się swoją historią podczas przesłuchań. Donahoe dorastał w wiejskim miasteczku, gdzie, jak mówi, geje byli otoczeni wstydem i piętnem. Jako najstarszy syn w rodzinie wojskowej był mało prawdopodobnym obrońcą praw gejów, ale w pierwszym roku działalności na Uniwersytecie Stanowym w Pensylwanii stał się aktywny w społeczności gejowskiej. Kiedy zdecydował się poddać testowi na obecność wirusa HIV, unikał jedynej organizacji pomocowej w AIDS w mieście, w której pracowało wielu jego przyjaciół, decydując się na anonimowość nowego lekarza pierwszego kontaktu. Tydzień później otrzymał telefon od lekarza i od razu wiedział, że przeszedł pozytywny test. Przypomniał sobie przyjazd do gabinetu lekarskiego, gdzie do pokoju wszedł beztwarzowy biały płaszcz, ogłosił, że ma wirusa HIV i odesłał go do domu. Wyszedłem bez żadnych zasobów – powiedział Donahoe. Nie miałem ani jednej broszury ani numeru na gorącą linię. To było, jak tutaj, nowiny, miłego dnia.
Doświadczenia Donahoe a to najgorszy koszmar aktywisty AIDS. Kiedy w 1985 r. Opracowano pierwszy test na HIV, aktywiści lobbowali za unikalnymi przepisami, aby chronić osoby zakażone przed dyskryminacją. W nietypowym posunięciu lekarze musieli uzyskać konkretne pozwolenie przed testowaniem pacjentów na chorobę zakaźną. Wiele stanów zobowiązało dostawców usług medycznych do oferowania doradztwa osobistego przed i po każdym badaniu na obecność wirusa HIV, aby upewnić się, że osoby pozytywnie zaświadczone otrzymały wsparcie. Istniały również przepisy nakazujące zgłaszanie pozytywnych wyników, które utrudniały rutynowy proces śledzenia kontaktu. Wiele państw nie zezwoliło na włączenie statusu wirusa HIV do dokumentacji medycznej.
W 1986 r. Przedsiębiorca Elliott Millenson zwrócił się do FDA z planami produkcji testu do użytku domowego. Sceptyczna agencja zastanawiała się przez dwa lata, zanim ogłosi, że testowanie powinno być ograniczone do pracowników służby zdrowia. Millenson złożył pozew przeciwko FDA, która w kwietniu 1989 r. Przeprowadziła pierwsze publiczne przesłuchania dotyczące domowych testów na HIV
[więcej w: bielenda professional sklep, dysleksja dysortografia, badanie krwi kreatynina cena ]
[podobne: ecddp, amw nawrot, okechamp ]