Rezonans magnetyczny i płyny mózgowo-rdzeniowe

Obawiamy się, że dr Akbar i jego koledzy, zgodnie z doniesieniem w liście do redakcji (wydanie z 29 września), użyli eksplantowanych zastawek mózgowo-rdzeniowych w badaniu wrażliwości tych zaworów na nieprawidłowe działanie, gdy są wystawione na działanie pól magnetycznych część badania rezonansu magnetycznego (MRI). Eksplodowane zawory zawierają biomateriały, które mogą zmienić właściwości po eksplantacji zaworu, co może wpłynąć na działanie zaworu.
12 eksplantów zaworów Codman-Medos, usuniętych od czerwca 1998 r. Do maja 2004 r., Zostało uprzejmie zwróconych nam przez Dr. Akbara i współpracowników. Zawory umieszczono w łaźni ultradźwiękowej na 15 minut w celu oczyszczenia. Programowanie 12 zaworów przeprowadzono następnie co najmniej pięć razy dla sekwencji 30, 100, 30, 200. Pomimo stwierdzonych ustaleń, że zawory były niefunkcjonalne (całkowicie lub częściowo), wszystkie 12 zaworów można było zaprogramować do pożądanego ustawienia bez żadnych trudności.
Na podstawie naszych obserwacji i informacji dostarczonych przez dr. Akbara i jego współpracowników dotyczących źródła i stanu zaworów używanych w testach, uważamy, że losowe awarie i okresy przerw w programowaniu można przypisać sporadycznej obecności szczątków w mechanizm zaworu.
Christophe Mauge, Ph.D.
Sean Lilienfeld, MD
Codman, Raynham, MA 02767
[email protected] jnj.com
Drs. Mauge i Lilienfeld są pracownikami Codman, firmy Johnson & Johnson, która jest producentem zaworów Codman-Medos.
Odniesienie1. Akbar M, Stippich C, Aschoff A. Rezonans magnetyczny i zastawki bocznikowe płynu mózgowo-rdzeniowego. N Engl J Med 2005; 353: 1413-1414
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
Odpowiedź
Autorzy odpowiadają: Testy wydajności z nowymi zaworami stanowią idealne, ale nierealistyczne warunki1,2: brak biofilmu białkowego, który jest wszechobecny in vivo. Model testowy wykorzystujący nowe zawory z perfuzją białkową może być lepszy, ale nie ma sprawdzonego modelu. Eksplantowane zawory, które zostały oczyszczone i przetestowane za pomocą biofilmu białkowego z pełną regulacją, przedstawiają możliwie jak najbliżej warunki in vivo.
Od 1987 roku 402 eksplantatów i 346 nowych zaworów zostało przebadanych w naszym laboratorium, które od 1990 roku było odwiedzane przez wielu ekspertów od Codmana. Spośród nich 87 zaworów to regulowane zawory Medos, które zostały usunięte podczas operacji, umyte, zdezynfekowane, przechowywany w wodzie destylowanej i testowany zgodnie z międzynarodowymi normami (ISO 7197) .3,4 Przebadane zawory nie miały żadnych widocznych uszkodzeń ani zanieczyszczeń, gdy oglądano je pod szkłem powiększającym i były w doskonałym stanie przed ekspozycją na MRI.
Po ekspozycji na pola magnetyczne zawory zostały wysłane do Codmana. Z ich danych wynika, że trzech z sześciu zaworów nie można było skorygować za pomocą powszechnie dostępnego, słabszego programatora (83-3121), ale można je regulować za pomocą programatora z silniejszym magnesem (82-3190, programator ten nie jest łatwo dostępny na wielu stronach ).
Zatem ekspozycja MRI może wpływać na funkcję zastawki, a przyczyna nieprawidłowego działania nie jest tak prosta, jak sugerują Mauge i Lilienfeld.
Michael Akbar, MD
Dr Christoph Stippich, Ph.D.
Dr med. Alfred Aschoff
Uniwersytet w Heidelbergu, 69118 Heidelberg, Niemcy
michael. [email protected] uni-heidelberg.de
4 Referencje1 Inoue T, Kuzu Y, Ogasawara K, Ogawa A. Wpływ rezonansu magnetycznego 3-tesli na różne programowalne ciśnieniowe zawory trójdrogowe. J Neurosurg 2005; 103: Suppl: 163-165
Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Aschoff A, Kremer P, Benesch C, Fruh K, Klank A, Kunze S. Technologia drenażu i bocznikowania: krytyczne porównanie zaworów programowalnych, hydrostatycznych i o zmiennej rezystancji oraz urządzeń redukujących przepływ. Childs Nerv Syst 1995; 11: 193-202
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Norma międzynarodowa: implanty neurochirurgiczne – sterylne przecieki i komponenty wodogłowia jednorazowego użytku. ISO 7197: 1989 (E) TC150 / SC3-N 86. Genewa: Międzynarodowa Organizacja Standaryzacji, 1994.
Google Scholar
4. Standardowa praktyka do oceny i określania wszczepialnych zespołów zastawkowych do zastosowań neurochirurgicznych. Propozycja zmiany standardowego projektu. West Conshohocken, Pa .: American Society of Testing and Materials, 2000. (Dokument nr ASTM F647-94 (2000).)
Google Scholar
Powołanie się na artykuł (1)
[przypisy: psychoterapia par kraków, maxon, medyk rejestracja ]
[więcej w: atoris skutki uboczne, magdalena wojtoń, dom tkacza pabianice ]