Rozwój w laboratorium Woo Suk Hwanga z Uniwersytetu Narodowego w Seulu w Korei Południowej jest głęboko rozczarowujący dla wszystkich naukowców – nie tylko biologów z komórek macierzystych, chociaż jesteśmy najbardziej bezpośrednio dotknięci i poddani największej analizie. Byłoby jednak nadmierną reakcją, by przypisać apokaliptyczne znaczenie temu incydentowi, zarówno w dziedzinie komórek macierzystych, jak i ogólnie w badaniach biomedycznych. Chociaż wydarzenia z opowieści Hwanga dostarczają studium przypadku niektórych najgorszych aspektów globalnej nauki o wysokich stawkach, obejmują również pewne elementy uspokajające. Generacja embrionalnych komórek macierzystych po przeniesieniu jądra komórki somatycznej. Jądro dojrzałej (somatycznej) komórki przenosi się do wyłuszczonego oocytu in vitro. Oocyt stymuluje się, aby przejść do stadium blastocysty. Kilka dni później wewnętrzną masę komórkową rozcina się i hoduje w celu wytworzenia embrionalnych komórek macierzystych, których skład genetyczny jest identyczny jak u pacjenta. Komórki mogą być stosowane jako model do hodowli tkankowej dla choroby, którą pacjent może mieć lub dla wytworzenia kompatybilnego materiału do przeszczepu.
W 2004 r. Hwang i wsp. [1] donieśli, że udało się wytworzyć linię pluripotentnych ludzkich embrionalnych komórek macierzystych, przenosząc jądro dorosłej komórki somatycznej do niezapłodnionego oocytu, który następnie przechodzi do stadium blastocysty. Taka linia komórek macierzystych miałaby profil genetyczny identyczny z profilem dawcy (patrz wykres). Chociaż zdolność ta stanowiła raczej postęp technologiczny niż biologiczny, raport wykazał wykonalność rozszerzenia spostrzeżeń od niższych ssaków na ludzi. Co więcej, dostarczył on metody do opracowania narzędzi, które biolodzy komórek macierzystych chcieliby mieć w pogotowiu – zdolności do generowania linii, które są immunologicznie i genetycznie dopasowane do pacjentów, którzy mogliby następnie otrzymywać przeszczepy komórek macierzystych i wytwarzania komórek macierzystych linie do badań, które wiernie modelują ludzkie choroby.
Chociaż raport z 2004 r. Wzbudził zainteresowanie naukowców, drugi artykuł opublikowany przez grupę Hwanga rok później2 miał większy wpływ. Podczas gdy we wcześniejszych badaniach wykorzystano 242 oocyty do wytworzenia pojedynczej linii komórek macierzystych, zespół badawczy podobno nauczył się wykonywać procedury z niezwykłą wydajnością, generując 11 specyficznych dla pacjenta linii komórek macierzystych z odsetkiem powodzenia linii dla mniej więcej co 20 oocytów. Nowe linie podobno pasowały do profili genetycznych pacjentów z różnymi chorobami i urazami.
W ciągu sześciu miesięcy od opublikowania drugiego artykułu zaczęło jednak pojawiać się potwierdzenie etycznych uchybień w pracy. Po pierwsze, Hwang rzekomo otrzymywał darowizny oocytów do badań z 2004 roku z własnego zespołu badawczego. Pomimo różnic między kulturą pracy Stanów Zjednoczonych a kulturą Korei Południowej, gdzie przymus może być postrzegany inaczej, okoliczności związane z darowiznami wiązały się z poważnym wygaśnięciem etycznym, ponieważ okazało się, że Hwang próbował ukryć prawdę – naruszenie nie usprawiedliwiane przez honorowanie utrzymywanych zwierzchników w kulturze. Oszustwo zostało wkrótce odkryte jako głębsze, w sposób, który z pewnością wykroczył poza różnice kulturowe Wschód-Zachód
[więcej w: psychoterapia par kraków, proteza na teleskopach, czasopismo medycyna pracy ]
[więcej w: okulista w pruszkowie, si integracja sensoryczna, dyżur aptek malbork ]
