Kiedy Grupa ośmiu (G8) głównych krajów uprzemysłowionych (Francja, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, Japonia, Włochy, Kanada i Rosja) zobowiązała się w lipcu 2005 r. Do działania na rzecz powszechnego dostępu do 2010 r. Do zapobiegania i leczenia zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) i AIDS, ruch ujawnił awaryjność podczas badania na obecność wirusa HIV: znajomość statusu serologicznego jest wymagana do odpowiedniego ukierunkowania usług i interwencji. Światowa Organizacja Zdrowia i Wspólny Program Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. HIV / AIDS opublikowały niedawno zmienione wytyczne dotyczące testów na HIV, ale doświadczenie w terenie w Afryce wskazuje, że testy muszą być znacznie rozszerzone. Wydaje się oczywiste, że aby zmaksymalizować korzyści, podejście do zdrowia publicznego na testowanie i leczenie HIV – w tym ustalanie i testowanie partnerów – powinno stać się normą. Osiągnięcie celów leczenia przeciwretrowirusowego, które zostały ustalone na koniec 2005 r., Wymagałoby co roku testowania aż 180 milionów osób na całym świecie, 2 znacznie przekraczających aktualne stawki3. Obecne wytyczne zalecają oferowanie testów osobom z objawami i znakami potencjalnie można przypisać zakażenie HIV lub AIDS.1 Jednakże, ponieważ zaawansowany niedobór odporności może być klinicznie cichy, bardziej skuteczne byłoby oferowanie testów wszystkim pacjentom przebywającym w zakładach opieki zdrowotnej w miejscach o wysokiej częstości występowania zakażeń wirusem HIV. Botswana, z przewagą ponad 35 procent wśród osób w wieku od 15 do 49 lat, rozpoczęła takie rutynowe testy w klinikach i szpitalach w całym kraju. Kenia zwiększa rutynowe badania kobiet w ciąży, hospitalizowanych i chorych na gruźlicę; z podejściem opt-out mniej niż 20% zdecydowało się nie testować. W rutynowych badaniach pacjentów hospitalizowanych w Ugandzie 95 procent pacjentów zgodziło się na badania, a częstość występowania wirusa HIV przekroczyła 50 procent.
Obecne wytyczne ograniczają stosowanie rutynowych testów do ustawień, w których dostępne jest leczenie przeciwretrowirusowe.1 Uważamy, że zalecenia powinny wspierać rutynowe testy wszędzie tam, gdzie dostępna jest podstawowa opieka i profilaktyka HIV. Taka zmiana poprawiłaby wysiłki w zakresie profilaktyki, umożliwiłaby osobom zakażonym uzyskanie opieki, takiej jak profilaktyka kotrimoksazolowa, oraz normalizowała testy na HIV. Profilaktyka zakażeń oportunistycznych jest w zasięgu nawet najbiedniejszych krajów, a identyfikacja tych, którzy będą jej potrzebować, przynosi korzyści całemu systemowi publicznej opieki zdrowotnej. W Stanach Zjednoczonych opłacalne jest rutynowe testowanie i doradztwo dla wszystkich pacjentów w szpitalach z przewagą HIV o ponad procent, praktyka zalecana przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC); w Afryce częstość wśród hospitalizowanych pacjentów jest często większa niż 50 procent.
Zapewnienie testowania członkom rodziny zainfekowanych osób ma kluczowe znaczenie; Również 50% małżonków zarażonych dorosłych afrykańskich jest zarażonych.3 Testowanie partnerów jest pierwszym krokiem w kierunku zapewnienia opieki tym, którzy są zarażeni – i ochrony tych, którzy nimi nie są. Znajomość statusu HIV wiąże się z redukcją zachowań wysokiego ryzyka; oraz zapewnienie usług prewencyjnych, w tym prezerwatyw dla par niezgodnych z HIV, zmniejsza ryzyko przeniesienia o 80 procent.4 Dzieci zakażonych kobiet mają zwiększone prawdopodobieństwo zakażenia, a zakażenie HIV u dzieci może wskazywać na obecność zakażenia u innych członków rodziny
[więcej w: okulista w pruszkowie, pierwsza pomoc algorytm, magnetoterapia cena ]
[hasła pokrewne: darmowe leki dla seniora, pierwsza pomoc algorytm, badanie krwi kreatynina cena ]
