Zidentyfikowaliśmy zgony, które miały miejsce po wypisaniu ze szpitala, przeprowadzając wywiady z pełnomocnikiem lub w wyniku meczu z National Death Index.15 Aby zmaksymalizować ustalenie pacjentów zmarłych po zwolnieniu, przeszukaliśmy National Death Index 24 miesiące po zapisaniu ostatniego pacjenta . Charakterystykę pacjentów i ich urazy związane z ryzykiem zgonu uzyskano z dokumentacji medycznej i wykorzystano w analizie w celu dostosowania się do różnic między osobami leczonymi w ośrodkach urazowych a tymi leczonymi w ośrodkach nie traumatycznych. Pielęgniarki, specjalnie wyszkolone w NSCOT i certyfikowane przez Skandynawskie Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Medycyny Motoryzacyjnej, uzyskały dane z dokumentacji medycznej pacjentów.
Pacjentów scharakteryzowano na podstawie ich cech socjodemograficznych i wcześniejszych stanów medycznych. Istniejące warunki zostały zidentyfikowane na podstawie dokumentacji medycznej pacjenta i uzyskano wynik dla współczynnika współwystępowania Charlson.16 Indeks opiera się na 17 wskaźnikach współistniejących warunków, które są ważone, a następnie sumowane w celu uzyskania pojedynczej wartości. Wartość 0 wskazuje, że nie ma poważnych warunków współistniejących. Ponieważ wskaźnik współwystępowania Charlsona nie obejmuje ani otyłości, ani koagulopatii, z których oba są skorelowane z ryzykiem zgonu po urazie, 17,18 te warunki zostały uwzględnione w analizie jako indywidualne zmienne towarzyszące. Zastosowanie alternatywnych modeli, w których punktacja Charlsona została zastąpiona indywidualnymi wskaźnikami wcześniejszych warunków, dało podobne wyniki.
Obrażenia zostały scharakteryzowane na podstawie ich mechanizmu, ciężkości anatomicznej i efektu fizjologicznego. Ciężar anatomiczny poszczególnych urazów oceniano za pomocą Skali Skróconego Urazu 14. Wyniki wszystkich badań pochodziły z przeglądu dokumentacji medycznej. Łącznie 381 pacjentów (7,3%), którzy zostali wybrani na podstawie maksymalnej oceny co najmniej 3, zostało przeklasyfikowanych jako mających maksymalny wynik mniejszy niż 3 po przejrzeniu dokumentacji medycznej. Tych pacjentów trzymano w analizie. Kilka podsumowujących pomiarów ogólnego stopnia ciężkości urazu uzyskano ze specyficznych dla urazów Skróconych Skali Obrażeń, w tym ze Wskaźnika Obrażeń, 12 ze Wskaźnika Nowej Zranienia, 19 z Anatomicznego Oceny Profilu, 20 i najgorszego wskaźnika przeżycia, zgodnie z definicją Meredith. i współpracownicy
Zastosowaliśmy pierwszą ocenę ciśnienia krwi i odpowiedzi źrenic w oddziale ratunkowym oraz pierwsze oceny oceny motorycznej Glasgow Scale22 w terenie i oddziału ratunkowego w celu zmierzenia stopnia zaburzeń fizjologicznych. W kategoryzacji pacjentów według skali motorycznej Glasgow Coma Scale, oddzieliliśmy pacjentów, którzy byli farmakologicznie sparaliżowani od tych z wynikiem 1, którzy nie byli sparaliżowani farmakologicznie.
Analiza statystyczna
Z niniejszej analizy wyłączono 137 pacjentów, którzy zostali przeniesieni do uczestniczącego szpitala po 24 godzinach lub więcej po urazie, a także 11 pacjentów, których długość pobytu przed przeniesieniem z uczestniczącego ośrodka wynosiła mniej niż 24 godziny
[hasła pokrewne: fala uderzeniowa w rehabilitacji, proteza na teleskopach, psychoterapia par kraków ]
[więcej w: czasopismo medycyna pracy, bielenda professional sklep, przychodnia sosnowiec ]
