Wytyczne miały na celu całkowitą masę od 22 do 30 kcal na kilogram masy ciała na 24 godziny przy zrównoważonym składzie (0,08 do 0,25 g azotu na kilogram masy ciała na 24 godziny i 20 do 40 procent kilokalorii niebiałkowych w postaci lipidów) .17 Próbowano karmić jelitowo tak wcześnie, jak to możliwe. Zbieranie danych
W punkcie wyjściowym uzyskano dane dotyczące cech demograficznych i klinicznych pacjentów, w tym informacje niezbędne do określenia ciężkości choroby i wykorzystania zasobów intensywnej terapii (Tabela 1). Dane te zostały ocenione zgodnie z systemem ostrej fizjologii i chronicznej oceny zdrowia (APACHE II) 18 oraz uproszczonym systemem oceny interwencji terapeutycznych 28 (TISS-28), 19,20 z wyższymi wartościami, wskazując odpowiednio na cięższą chorobę i bardziej interwencje terapeutyczne.
Krew była systematycznie pobierana i zmierzone poziomy glukozy we krwi przy przyjęciu, a następnie co cztery godziny u wszystkich pacjentów. Częstsze pomiary stężenia glukozy we krwi wykonywano zawsze, gdy pielęgniarka uważała je za konieczne, a także gdy wystąpił gwałtowny wzrost lub spadek stężenia glukozy we krwi w poprzednim czytaniu. Mierzono poziomy glukozy we krwi, które mierzono przy przyjęciu i codziennie rano podczas badania oraz zdarzenia hipoglikemiczne (zdefiniowane jako poziomy glukozy we krwi .40 mg na decylitr [2,2 mmol na litr]).
Zgodnie z wytycznymi klinicznymi hodowle krwi uzyskano, gdy temperatura ciała centralnego przekroczyła 38,5 ° C lub gdy wystąpiły inne kliniczne objawy sepsy. 21, 22 Wyniki zostały zinterpretowane przez śledczego oślepionego przypisaniem do leczenia. Epizod bakteriemii został określony przez pierwszą pozytywną kulturę w serii. Aby zidentyfikować bakteriemię z koagulazo-ujemnymi gronkowcami, konieczne były identyczne szczepy (w porównaniu z antybiogramem) w dwóch lub więcej dodatnich posiewach krwi.21,22 Rozróżniono pierwotną i wtórną bakteriemię, w zależności od tego, czy można było zidentyfikować fokus.
Kliniczną przyczynę zgonu na OIT określił lekarz starszy, niewidomy przy wykonywaniu zabiegów. Przyczyn zgonów występujących po wypisaniu z OIOM nie można było zidentyfikować.
Mierniki rezultatu
Podstawową miarą wyniku była śmierć z jakiejkolwiek przyczyny w szpitalu. Wtórnymi, predefiniowanymi pomiarami wyników były śmiertelność na OIT, 90-dniowa śmiertelność, dni do odstawienia od wentylacji mechanicznej, dni na oddziale intensywnej opieki medycznej i w szpitalu, rozpoczęcie dializy, nowe uszkodzenie nerek podczas intensywnej terapii (zdefiniowane jako poziom stężenie kreatyniny w surowicy dwa razy większe niż obecne w momencie przyjęcia do ICU23 lub maksymalny poziom kreatyniny w surowicy> 2,5 mg na decylitr [220 .mol na litr]), dni podawania inotropowego lub wazopresyjnego, obecność lub brak hiperinflacji (zdefiniowanej jako reakcja C-reaktywna poziom białka> 150 mg na decylitr), obecność lub brak bakteriemii, przedłużone (tj. ponad 10 dni) stosowanie antybiotyków oraz obecność lub brak hiperbilirubinemii (zdefiniowany jako poziom bilirubiny> 3 mg na decylitr [51] .mol na litr]). Wykorzystanie zasobów intensywnej terapii oceniano na podstawie skumulowanych wyników TISS-28 (suma wyników dziennych), wskazując całkowitą liczbę interwencji na pacjenta.19 Przeprowadziliśmy predefiniowaną analizę podgrup dla pacjentów przebywających na OIOM przez co najmniej Dzień trzeci
[hasła pokrewne: psychoterapia par kraków, olej z pestek arbuza, czasopismo medycyna pracy ]
[hasła pokrewne: ecddp, amw nawrot, okechamp ]