Czynniki ryzyka uszkodzenia komórek trzustkowych po krążeniu pozaustrojowym cd

Spośród 297 pozostałych pacjentów hiperamylaemia rozwinęła się po operacji u 120 (40 procent). Osiemdziesięciu pacjentów (27 procent) miało uszkodzenie komórek trzustki, na co wskazuje hiperamylazemia związana z wysokim szczytem izoamylazy trzustkowej (30 procent) lub hiperlipasemią (10 procent) lub obu (60 procent). Spośród 80 pacjentów z uszkodzeniem komórek trzustki 23 (29 procent) miało objawy lub objawy pooperacyjne, które można przypisać zapaleniu trzustki. Siedmiu pacjentów przeszło badanie TK trzustki, które wykazało ropień trzustki u dwóch pacjentów i trzustkę wyglądającą normalnie w trzech; w pozostałych dwóch trzustka była niewystarczająco wizualizowana. Obaj pacjenci z ropniem trzustki byli leczeni chirurgicznie; jeden pacjent, który był immunosupresyjny z powodu transplantacji nerki, zmarł dwa tygodnie później z powodu niekontrolowanej sepsy, a drugi przeżył po wielokrotnym drenażu i hospitalizacji przez cztery miesiące. Oba przypadki zdiagnozowano dwa tygodnie po operacji kardiochirurgicznej. Jeden pacjent cierpiał na bóle brzucha i hiperamylazję w bezpośrednim okresie pooperacyjnym, ale drugi był całkowicie bezobjawowy (chociaż występowały nieprawidłowości biochemiczne), aż do pojawienia się objawów ropnia. Trzeci pacjent zmarł 36 godzin po operacji; autopsja wykazała martwicze krwotoczne zapalenie trzustki. Zatem udokumentowana częstość występowania ciężkiego zapalenia trzustki w tym badaniu wynosiła 1% (3 z 297 pacjentów).
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka przedoperacyjna 297 pacjentów, którzy przeszli zabieg chirurgiczny z pominięciem krążenia pozaustrojowego, zgodnie z rozwojem uszkodzenia komórek trzustki * Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka chirurgii z krążeniem pozaustrojowym, w zależności od rozwoju trzustkowego uszkodzenia komórek. * Tabela 3. Tabela 3. Charakterystyka pooperacyjna 297 pacjentów, w zależności od rozwoju trzustkowego uszkodzenia komórek. * Zmienne przedoperacyjne, śródoperacyjne i pooperacyjne zarejestrowane u pacjentów z uszkodzeniem komórek trzustkowych i bez nich przedstawiono w tabelach 12 i 3, odpowiednio. Suma dawek chlorku wapnia podawana podczas operacji i podczas pierwszych 24 godzin po operacji jest określana jako całkowita dawka wapnia ; w tabeli 3 znormalizowana dawka wapnia oznacza całkowitą dawkę wapnia wyrażoną w zakresie powierzchni ciała.
Analiza wieloczynnikowa
Tabela 4. Tabela 4. Model wielokrotnej logistyczno-regresyjnej pod kątem prawdopodobieństwa obrażeń trzustki po operacji z dostępu do krążenia pozaustrojowego. Wszystkie zmienne, które mogłyby potencjalnie przyczynić się do rozwoju uszkodzenia komórek trzustki (tj. Takie, które nie były zmiennymi opisującymi wynik, takie jak zgon lub pobyt w szpitalu), zostały poddane szczegółowej analizie dyskryminacyjnej. W ostatecznym modelu zmienne znormalizowanej dawki chlorku wapnia, poprzedniej kardiochirurgii, przedoperacyjnej niewydolności nerek i pooperacyjnego niedociśnienia były wszystkie niezależnie i znacząco (P <0,05) związane z rozwojem uszkodzenia komórek trzustki. Ponieważ poprzednia kardiochirurgia nie może bezpośrednio wyjaśnić rozwoju uszkodzenia trzustki, a korelacja prawdopodobnie odbywa się za pośrednictwem innych zmiennych towarzyszących, zmienna ta została zniesiona; w związku z tym chirurgia zastawkowa pojawiła się jako bardziej znacząca zmienna [więcej w: silvapol, apteka strywald, kabergolina ]